افغانستان

۲۰ هواپیمای باربری که به مبلغ ۴۸۶ میلیون دالر برای نیروهای ارتش ملی خریداری شده‌ بود، حالا باری روی دوش نیروهای امریکایی شده‌اند و اکنون با فروختن پرزه‌های آنها نزدیک به ۵ میلیون دالر را به ۳۴ هزار دالر مبدل می‌کنند.

با این حال وزارت دفاع ملی هرگونه بار ملامت را در چگونگی خریداری این هواپیماها از شانه‌های خود دور می‌کنند.

دولت وزیری معاون سخنگوی وزارت دفاع ملی روزشنبه در گفت‌وگو با طلوع نیوز خاطرنشان کرد که که وزارت دفاع ملی هیچ داد و گرفتی با شانزده هواپیمایی که از سوی نیروهای امریکایی به گونه‌ی آهن پاره به فروش می‌رسند، ندارند.

وزیری در ادامه گفت: "هنگامی که امریکایی‌ها این قرارداد را با کشور ایتالیا منعقد کرد، هیچ مشوره‌ای با نیروهای هوایی نشده بود؛ بنابراین وزارت دفاع ملی این هواپیماها را نپذیرفت و گفت که این هواپیماها بسیار کهنه هستند و قابل استفادۀ ما نخواهند بود، امریکایی‌ها همه کار را کرده‌اند".

معاون سخنگوی وزارت دفاع ملی می‌گوید که ما پیش از این نیز شش هواپیمای باربری که بهای یک لیتر مواد سوختی آن ۶۰ دالر بود را دوباره به نیروهای امریکایی سپرده‌ایم.

وی می‌افزاید که هواپیماهایی که در مشوره با این وزارتخانه خریداری شده‌اند، بسیار کارآمد هستند.

معاون سخنگوی وزارت دفاع ملی در ادامه با بیان اینکه ما از هواپیماهایی که در مشوره با ما خریداری شده اند، بسیار راضی هستیم گفت: "ما از هواپیماهای سی ۱۴۰ و ام ۵۳۰ بسیار راضی هستیم در خرید ۲۰ هواپیمای جنگی که تا سال آینده به ما خواهد رسید نیز با ما مشوره شده است و فرمانده‌ی نیروهای هوایی ما از نزدیک آنها را دیده‌اند".

آگاهان امور باور دارند که این کار صدمۀ بزرگی بر شکل‌گیری و افزایش توانایی‌های نیروی هوایی کشور زده است، زیرا در این مدت با آن که پول هنگفتی برای خریداری این هواپیماهای ناکارآمد مصرف شده نیروهای هوایی کشور از استفادۀ این هواپیماها بی‌نصیب بوده‌اند.

جاوید کوهستانی آگاه امور نظامی در این باره می‌گوید: "تاکنون متن این قرارداد روشن نیست؛ این قرارداد را نیروهای امریکایی انجام داده‌اند و از هنگامی که این هواپیماها به کابل انتقال داده شدند، قابل استفاده نبودند؛ متأسفانه که هم بودجه و هم زمان نیروهای هوایی افغانستان ضایع شده است."

در همین حال دفتر مسئول رسانه‌های آیسف می‌گوید که این موضوع مربوط به پنتاگون است و پنتاگون می‌تواند در این باره ابراز نظر کند.

با این حال، آموزش و بسیج نیروهای هوایی کشور برای ایستاده‌گی در برابر تهدیدهای بزرگ هراس افگنی حیاتی پنداشته شده‌اند و تاکنون به علت نبود یک نیروی هوایی مجهز نیروهای بومی هر از گاهی از نیروهای خارجی خواهان پشتیبانی هوایی شده‌اند